Dan Brown, de schrijver van de bestseller
de Da Vinci Code, heeft geen plagiaat
gepleegd. Twee auteurs van een boek uit
1982 beweerden dat Brown gebruik heeft
gemaakt van de ideeen uit hun boek.
Michael Baigent en Richard Leigh claimden dat Brown voor de Da Vinci Code hun eerder gepubliceerde ideeen heeft gestolen.
Michael Baigent en Richard Leigh stelden in hun nonfictie-boek 'Holy Blood, Holy Grail' uit 1982 dat Jezus Christus een kind had. Zij gingen uit van de theorie dat Jezus en Maria Magdalena waren getrouwd en in feite tot op heden nazaten hebben.
Dan Brown gebruikt deze ideeen ook in de Da Vinci Code.
De Britse rechter vond echter dat er van plagiaat geen sprake was en verklaarde de eis niet
ontvankelijk. Na de uitspraak zei Brown
dat hij de eis zo onzinnig vond,dat hij
niet begreep dat de twee auteurs aan de
rechtszaak waren begonnen.
De kosten voor de twee auteurs die de
aanklacht indienden bedragen ruim 1,4
miljoen euro. Maar de verkoop van hun
eigen boek is door de publiciteit wel
omhooggeschoten.
Wie zijn die Leigh en Baigent eigenlijk?
Michael Baigent en Richard Leigh schreven in 1982 samen met Henry Lincoln het non-fictieboek 'The Holy Blood and the Holy Grail', in het Nederlands vertaald als 'Het Heilige Bloed en de Heilige Graal'. In dit boek wordt voor het eerst de stelling geponeeerd dat Jezus getrouwd was met Maria Magdalena en dat de heilige graal niets anders is dan de bloedlijn van Jezus.
In de Da Vinci Code wordt die gedachte door Dan Brown omarmd en verder uitgewerkt. Dan Brown heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij zich bij het schrijven van de Da Vinci Code heeft laten leiden door 'The Holy Blood and the Holy Grail'. Sterker nog: een van de hoofdpersonen in de Da Vinci Code heet Leigh Teabing: Leigh is een verwijzing naar Richard Leigh. Teabing is een anagram van Baigent.
